Mariska's bezoek aan Malaika Kids

Het bezoek heeft een onuitwisbare herinnering achtergelaten.

In februari was het zover, we vlogen met zes personen – mijn neef, nicht, Jamilla, mijn ouders en ik – naar Tanzania. De dag na aankomst mochten wij het Reception Home in Dar es Salaam bezoeken. Op het moment dat wij daar op bezoek zijn, is het jongste kindje aanwezig. Een gehandicapt kindje wat liefdevol opgevangen is en verzorgd wordt door de moeders van het Reception Home. De jongens hebben in het huis een eigen kamer en de meisjes ook. Er is een algemene ruimte binnen, waar een tv en een spelcomputer staat. Buiten hangt de was en zijn de moeders druk met de voorbereidingen voor de lunch. Bij de wastafel is Aad van Vliet bezig om de leiding te repareren. Er hangt een sfeer van rust ondanks de bedrijvigheid. We laten hier een tasje met schriften, pennen enz. achter voor de kinderen.

Een dag later gaan we op bezoek in het kinderdorp in Mkuranga. Daar worden we door manager James ontvangen met een kopje koffie. Hij geeft ons een rondleiding. We zien een mooi complex met een klaslokaal voor de allerkleinsten, een computerlokaal, slaapkamers voor de jongens en meisjes (ieder een eigen bed en kast), een speeltuin, een voetbalveld, een bassin om water op te vangen voor het bewateren van de landbouwgewassen. Een binnen- en een buitenkeuken en gebouwen die in aanbouw zijn.

En natuurlijk ontmoeten we in de mooie middenruimte de moeders en de kinderen! En wat ons opvalt is de vrolijke gezichten van de kinderen, je ziet dat het ze goed gaat. Ja, je weet dat elk kind een historie heeft, maar de sprekende ogen zeggen genoeg. Ze gaan met elkaar om zoals kinderen met elkaar omgaan; ze spelen, kletsen, plagen, lachen met elkaar. Na de lunch gaat een grote groep kinderen een paar liederen zingen en dansen erbij. Het laatste lied wordt voor ons vertaald en gaat over dankbaarheid dat wij aan hun denken en meewerken aan een betere toekomst voor hun. Het ontroerd ons enorm … En weet je waarom het ontroerd? Omdat je ziet dat hier inderdaad aan hun toekomst gewerkt wordt, maar ook aan hun heden … dat ze ondanks alles wat ze mee gemaakt hebben, wat ze in hun rugzakje hebben zitten, toch kans op een mooie jeugd hebben. Ze krijgen alles wat ze nodig hebben: scholing, medische zorg, maar ook aandacht en liefde. Dat stralen de moeders uit, maar ook de vrijwilligers die we die dag zien: Ton, Aad, de docente uit Cambridge. Dat ontroerd ons. Het is mooi om te zien wat Malaika Kids hier neergezet heeft en met name ook de manier waarop, met zoveel toewijding. Respect hiervoor.

We hebben nog een paar speeltjes uitgedeeld die mijn zoon opgehaald heeft in zijn klas en na het bezoek aan de Private School tegenover het dorp zie ik een paar kinderen in een steegje spelen met de stuiterballen… blije kinderen, wat mooi!!